Giorgio Vasari (1511-1574) – Apostołowie Piotr i Jan błogosławią lud Samarii

 

„Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8,14-17).

 

Bierzmowanie w naszej Parafii – 6 maja 2024r.

W tym roku w naszej parafii przystąpiło do bierzmowania 14 osób. Msza Święta odbyła się w poniedziałek 6 maja 2024 roku o godz. 18.00. Sakramentu bierzmowania udzielał Biskup Pomocniczy Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej Henryk Wejman. Mszę koncelebrowali Ks. Dziekan Janusz Mieszkowski i Ks. Proboszcz Andrzej Galant.

W kazaniu wygłoszonym podczas mszy Ksiądz Biskup zwrócił uwagę na istotność relacji człowieka z Bogiem. Bez żywego i nieustannie odnawianego kontaktu z Chrystusem i Jego Kościołem człowiek staje się osamotniony i może łatwo zagubić sens i radość życia.

W mszy uczestniczyli także rodzice i bliscy bierzmowanych.

Oprawę muzyczną mszy przygotowała Schola Dorosłych działająca przy Parafii NMP Matki Kościoła.

 

Czym jest sakrament bierzmowania?

The Walters Art Museum – Apostołowie Piotr i Jan błogosławią mieszkańców Samarii

 

Aby lepiej zrozumieć znaczenie sakramentu bierzmowania warto sięgnąć do źródeł. Katechizm Kościoła Katolickiego mówi o bierzmowaniu w rozdziale „Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego”, w artykułach od 1285 do 1321.

Bierzmowanie jest „dopełnieniem łaski chrztu”, dzięki któremu ochrzczeni „jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.

W końcowej syntezie Katechizm tak podsumowuje szczegółowe rozważana na temat bierzmowania:

Bierzmowanie udoskonala łaskę chrztu; jest ono sakramentem, który daje Ducha Świętego, aby głębiej zakorzenić nas w synostwie Bożym, ściślej wszczepić w Chrystusa, umocnić naszą więź z Kościołem, włączyć nas bardziej do jego posłania i pomóc w świadczeniu o wierze chrześcijańskiej słowem, któremu towarzyszą czyny.

Bierzmowanie podobnie jak chrzest wyciska w duszy chrześcijanina duchowe znamię, czyli niezatarty charakter. Dlatego ten sakrament można przyjąć tylko raz w życiu.

Na Wschodzie sakramentu bierzmowania udziela się bezpośrednio po chrzcie, a po nim następuje uczestnictwo w Eucharystii. Ta tradycja uwypukla jedność trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. W Kościele łacińskim udziela się bierzmowania po osiągnięciu „wieku używania rozumu”. Jego udzielanie jest zazwyczaj zarezerwowane dla biskupa, aby wskazać w ten sposób, że bierzmowanie umacnia więź z Kościołem.

Kandydat do bierzmowania, który osiągnął wiek używania rozumu, powinien złożyć wyznanie wiary, być w stanie łaski i mieć intencję przyjęcia tego sakramentu. Powinien też być przygotowany do podjęcia zadania ucznia i świadka Chrystusa we wspólnocie Kościoła oraz w sprawach doczesnych.

Istotnym obrzędem bierzmowania jest namaszczenie krzyżmem świętym czoła ochrzczonego (na Wschodzie także innych części ciała) wraz z włożeniem ręki szafarza i słowami:  „Accipe signaculum doni Spiritus Sancti” – „Przyjmij znamię daru Ducha Świętego” w obrządku rzymskim, a w obrządku bizantyjskim: „Pieczęć daru Ducha Świętego”.

Jeśli bierzmowanie nie jest celebrowane razem z sakramentem chrztu, jego więź z chrztem zostaje wyrażona między innymi przez odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych. Celebracja bierzmowania podczas Eucharystii sprzyja podkreśleniu jedności sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego.

s.bł.