Okres liturgiczny Bożego Narodzenia kończy się  świętem Chrztu Pańskiego  (12 stycznia) – jest to zapis odnowionej, posoborowej liturgii. Istnieje jednak wiele zwyczajów i form autentycznej pobożności, za którymi kryją się wielowiekowe tradycje, przedłużające ten czas. Tak też jest w naszej parafii.

Wiele kalendarzy liturgicznych pod datą 2 lutego przypomina, że można w tym dniu śpiewać kolędy. Choinka i szopka na rzymskim Placu św. Piotra stoją aż do Ofiarowania Pańskiego. Przyczyną zamieszania jest zapis przedsoborowego Kalendarza, który w Ofiarowaniu Pańskim widział koniec bożonarodzeniowych obchodów. Wiązało się to ze zmianą koloru szat, antyfon, hymnów itd. Kalendarz został zmieniony, natomiast tradycje pozostały .

Ze sporem, kiedy należy zakończyć świętowanie Bożego Narodzenia, wiąże się anegdotka opowiadana przez jednego z księży: „ Pewnego razu, 2 lutego, po Mszy św. porannej, Ojciec Święty odwrócił się i zapytał z cicha: – A szopka na Placu stoi jeszcze? – Będą ją dzisiaj demontować, Wasza Świątobliwość – pospiesznie odparł jeden z prałatów. – Powinna stać aż do wieczora! – odrzekł Ojciec Święty, groźnie postukując laską. Potem jednak rozpromienił się i udzielił błogosławieństwa. Owego roku szopkę rozebrano nieco później niż zazwyczaj…

Trwając zatem dalej w radości z Narodzenia Pana, przygotowujemy się pomału do święta Ofiarowania Pańskiego, w tradycji polskiej zwanego świętem Matki Bożej Gromnicznej.